Ένα ποίημα που έγραψα πριν από κάποια χρόνια.

Θυμίζει τις δύσκολες στιγμές που περνάμε.

Απαισιόδοξο ήταν το τέλος του ποιήματος που για χρόνια έμεινε στο συρτάρι χωρίς τίτλο.

Σήμερα το μοιράζομαι μαζί σας και του δίνω τον τίτλο «Αλλιώτικα» γιατί το τέλος στην πραγματικότητα θα ήθελα και εύχομαι να είναι αλλιώτικο.

By

Phew… I find eventually some little time to write about my trip to Washington D.C., where I presented the most recent elements of my work, after being invited by Alliance Française of Washington D.C. (AFDC).  As a person that finds interest mostly to people, feelings and experiences, I have very good reasons to write about all that in reverse order: starting from the people and then going to the rest.

By

Όταν έφευγα από την Ελλάδα το 2012, μετά από 12 ολόκληρα χρόνια στα Ιωάννινα, εκ των οποίων τα τελευταία 7 εργαζόμουν σαν καθηγήτρια πληροφορικής σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα, δεν φανταζόμουν ότι θα ξαναγύριζα το 2017 να ξανασυστηθώ με μια νέα επαγγελματική ταυτότητα

By